gletsjers en park los alerces
23 Oktober 2013 | Argentinië, Esquel
Lieve trouwe volgers
Donderdag 17 oktober
We staan weer vroeg op, vandaag excursie naar de andere gletsjers.We gaan naar de haven en varen de hele dag met ( wat ze noemen) een catamaran, een comfortabele boot met heerlijke zitplekken.Onderweg zien we enorme brokken ijs in het water wat van de gletsjers af is gekomen, in allerlei maten en vormen het is immens!15% daarvan is boven water en dus 85 eronder, je kan het je gewoon niet voorstellen.We varen eerst langs de Upsala gletsjer, deze is groter dan de Perito Moreno, je kan hem alleen zien vanaf het water, er loopt ( nog) geen weg naar toe. Hij is 40m hoog en 55 km lang, de voorkant brokkelt af, in 20 jr. tijd is er 8 km afgebrokkeld, we krijgen van deze gletsjer een hele andere indruk omdat we er niet te dicht bij komen, het lijkt dus een hele diepe ijsvlakte, heel mooi en bijzonder
Vervolgens naar gletsjer Spegazzini, anderhalve km breed en 15 km lang, deze wordt gevoed door 2 andere gletsjers ook een plaatje om te zien, ook hier schieten we weer de nodige foto's
Tot slot 2 uur varen naar de Perito Moreno, die in oppervlakte zo groot is als Buenos Aires, dat kan je je dus helemaal niet voorstellen
We hadden deze gisteren ook gezien maar nu van de andere kant,op ons heeft deze gletsjer toch de meeste indruk gemaakt.
We hebben zo wederom een geweldige dag, relaxed, en zo bijzonder om een dag te mogen genieten van wereldberoemde gletsjers!!
Vrijdag 18 oktober
Nu moeten we dus echt heel vroeg op: 4.45u!!we worden om 05.30u opgehaald om naar het park Torres' del Paine te gaan.Het is ruim 3 uur rijden en als je bedenkt wat een toneelstukjes het zijn bij beide grenzen: Argentinië uit, Chili in, stempels halen, papieren controle, het kost allemaal vreselijk veel tijd.Bij de Chileense kant iedereen even geld wisselen want het park kan je alleen met Chileens geld betalen
Met een gids en een ander busje gaan we verder, al met al zijn we pas om 12.30u in het park!We hebben al wel een heel mooi uitzicht op de Torres', ze steken overal bovenuit wat een prachtgezicht!!Het park is uitgestrekt en prachtig, het meest gave is als je daar een paar nachten blijft en trekkings gaat doen als je dat leuk vindt, het is natuurlijk een pittige klus met veel klim en klauterwerk
Wij zijn meer van de wandelingetjes van 4 uurtjes en dan hebben we echt klapkuiten en zwabberknieen
We gaan met een gids en de groep een 2 uur durende trekking doen naar de voet van de Torres', jongens wat een bizarre tocht, wat een wind! Zeg maar gerust storm, we moesten ons zelf goed in de gaten houden, soms elkaar vasthouden, of zelfs op de grond gaan zitten, ik moest er soms zo om lachen en vond het een waar avontuur
Bij de " voet" aangekomen op een bankje genieten van deze prachtige Torres' met zijn mooie vorm en kleur
Vervolgens dezelfde weg terug, een klein stukje om( wederom storm) naar een stukje waterval, daar moesten we dus ook echt op de grond blijven zitten, wel bijzonder en gaaf om te zien ook al haalt dit watervalletje het natuurlijk niet bij Iguazu
Dit was ons Torres' avontuur, hier gingen we voor en die hebben we toch maar mooi gezien, maar wat ik al zei het park heeft ongekend veel mogelijkheden aan tochten!
Terug met de bus naar de grens, weer hetzelfde spektakel, er waren nog papieren kwijt van de bus dus lang wachten, over de grens naar Argentinië moesten we met het kleine busje en pas een stuk verderop overstappen naar de grote bus, aparte vertoning, zo gaat het dus en we hebben maar te volgen
We zijn pas om 22.30u thuis, ik had het niet willen missen, Wim heeft het ook leuk gevonden maar had er wat minder mee, met name ook door het stormachtige weer
Zaterdag 19 oktober
We slapen nu echt even uit, heerlijk
Na het ontbijt lopen we naar het Lago nimez, dicht bij Lago argentino
We bezoeken daar een vogelnatuurreservaat, een lopie van 1 uur, wederom veel storm, je wandelt dan ( helaas) toch anders, je zou er eigenlijk wel op een bankje willen zitten en genieten van de rust en de, serieus! , prachtige vogels
We bekijken in de middag wat winkeltjes, rusten wat tussendoor en savonds uit eten
We hebben eigenlijk nog niet 1 keer een goeie Argentijnse tent ontdekt, het is wat eenvoudig te noemen, en de tentjes die er op lijken zijn dan ook weer heel duur, het is maar net de keuze die we willen maken
We komen rond 22.30u thuis en lopen via de tuin, vlak er na staat er politie achter ons en vraagt of we gasten zijn, dit kunnen we bevestigen, ze lopen rond, kijken door ramen, kloppen op het tuinhuisje, wij weten niet wat ze komen doen?
Ze gaan weer weg, binnen staat tv nog aan en brand licht, dit is normaal niet zo als de eigenaar met zijn vrouw( die ergens anders wonen) er niet zijn
Wij naar onze kamer, ik vind het niet bepaald leuk, later horen we de politie met eigenaars binnen, hoop hard gepraat, dan is het stil, we weten nog niks
We gaan slapen en ja hoor, ik word dus in de nacht wakker van de voordeurbel! Ik denk: zie je, er doet niemand open, ze gaan vast straks binnen komen!
Wim slaapt lekker en in mijn hoofd start een verhaal: wat is het alarmnr hier? welke tel moet ik gebruiken? Waar wonen de eigenaren? Wat neem ik mee als we moeten vluchten?ik kijk door een kier van het gordijn en zie gelukkig niemand
Ik spreek mezelf toe en het lukt me om mijn gedachte om te zetten, wat is dit toch akelig!
En we moeten hierna nog 1 nacht hier......
Ik bedenk me dat het gewoon waardeloos is dat je niet weet wat je moet doen als er wat is, dit gaan we de volgende keer niet zover laten komen!
Zondag 20 oktober
We gaan op eigen gelegenheid naar El Chalten, uiteraard met de bus
3 uur rijden, prima rit
We krijgen daar uitleg over het park en de diverse routes die we kunnen lopen
We hebben natuurlijk maar 1 dag( ook dit is een park waar je veel kan lopen en goed is om te logeren)
Wij kiezen ervoor om naar Laguna capri te gaan en zo dicht mogelijk bij de Fitz Roy te komen, bijna 2 uur heen, moeilijkheidsgraad 2 ( er bestaan er 3 )
Het eerste stuk is zwaar, veel ongelijke trapjes maar dit is zo vreselijk gaaaaaaaafffff!!!!!we brengen het er goed van af, nemen de tijd en houden af en toe een stopje, overal zien we al de Fitz Roy, die is toch geweldig!! Als we lopen ligt hij nog wat in de wolken maar bij het meer aangekomen is het vrijwel helder
We kunnen het wederom niet geloven, wat een rust, wat een uitzicht, we peuzelen daar lekker ons bammetje op totdat het wat frisser wordt en we de terugtocht gaan doen, die is toch ook best zwaar, je kuiten en knietjes krijgen het daarbij zwaar te verduren
We zijn zo trots op ons zelf, we genieten in een koffiezaakje na en nemen de bus om 18.00u terug
Aansluitend hapje pizza en rond 22.30u thuis
De vrouw van het huisje staat op het punt om weg te gaan, ik vraag even in mijn gebrekkig Spaans naar het avontuur van de politie en zeg: no problema?? No no problema zegt ze, ze gaat weg
Wij doen nog een jatsje en om 00.30 u gaat de voordeurbel..........
( jongens dit lijkt toch een triller!)
Maandag 21 oktober
Wij, en alle spullen zijn er nog!! ( ik heb gewoon een extra glas wijn genomen en heerlijk geslapen)
We ontbijten, pakken, lopen wat rond en lunchen
Om 16.00u gaat onze langste busrit( 24 u) van start
Deze is ( qua voeding en drank) de minste, we troosten ons maar dat het wel goed is om 1 avond alcohol vrij te hebben op een reis van bijna 3 maanden, hihihihi
Dinsdag 22 oktober
We zijn rond 15.30u in Esquel, we zijn hier heen gegaan omdat we morgen naar een park willen wat heel groen schijnt te zijn, na een witte wereld is dit een leuke afwisseling
We zitten in een prachtig appartement, keurig schoon en gezellig
Woensdag 23 oktober
We worden om 10.00u ( wat een heerlijke tijd!) opgehaald en gaan naar het nacionaal park Los Alerces
We houden diverse stopjes, wat is dit toch ook weer prachtig om te zien!
Het is heel schoon, we passeren apenbomen( dit vanwege de takken die op staarten lijken) verder andere bomen die 15 meter hoog zijn, het park is 630.000 hectare en heeft 400 inwoners die allemaal verantwoordelijk zijn voor de schoonheid van het park
We eten een broodje bij een gletsjermeer( denk je schoon, liggen er dooie ratjes!!) ik eet dus ergens anders mijn broodje op
Daarna een wandeling van een uur, bij het begin staat er een bord dat je niet alleen moet lopen, daarbij staan de regels wat je moet doen als je een puma tegenkomt!!!! Welja, dit wordt dus ook gewoon een ontspannen lopie!
Het zal je toch gebeuren..........
We eindigen weer bij een meer met een beeldschoon uitzicht, als we terug willen lopen zijn we iemand van de groep kwijt.....???
Achteraf blijkt dat hij zelf, zonder te melden, terug was gelopen!!!!( dat heet volwassen)
Kortom, wij hebben het nog steeds waanzinnig gaaf! We maken van elke dag een feestje en voor het slapen gaan geven we elkaar nog steeds een dikke nachtzoen, vul het verder zelf maar in
Wat zijn we gelukkig!
Lieve allemaal, met jullie reacties, het meeleven/ reizen zijn we ook stikgelukkig, we hopen uiteraard dat het jullie nog allemaal goed gaat
We "spreken" mekaar volgende week weer, dan zitten we, als het goed is weer in Chili
Liefs van Wim en pau
Donderdag 17 oktober
We staan weer vroeg op, vandaag excursie naar de andere gletsjers.We gaan naar de haven en varen de hele dag met ( wat ze noemen) een catamaran, een comfortabele boot met heerlijke zitplekken.Onderweg zien we enorme brokken ijs in het water wat van de gletsjers af is gekomen, in allerlei maten en vormen het is immens!15% daarvan is boven water en dus 85 eronder, je kan het je gewoon niet voorstellen.We varen eerst langs de Upsala gletsjer, deze is groter dan de Perito Moreno, je kan hem alleen zien vanaf het water, er loopt ( nog) geen weg naar toe. Hij is 40m hoog en 55 km lang, de voorkant brokkelt af, in 20 jr. tijd is er 8 km afgebrokkeld, we krijgen van deze gletsjer een hele andere indruk omdat we er niet te dicht bij komen, het lijkt dus een hele diepe ijsvlakte, heel mooi en bijzonder
Vervolgens naar gletsjer Spegazzini, anderhalve km breed en 15 km lang, deze wordt gevoed door 2 andere gletsjers ook een plaatje om te zien, ook hier schieten we weer de nodige foto's
Tot slot 2 uur varen naar de Perito Moreno, die in oppervlakte zo groot is als Buenos Aires, dat kan je je dus helemaal niet voorstellen
We hadden deze gisteren ook gezien maar nu van de andere kant,op ons heeft deze gletsjer toch de meeste indruk gemaakt.
We hebben zo wederom een geweldige dag, relaxed, en zo bijzonder om een dag te mogen genieten van wereldberoemde gletsjers!!
Vrijdag 18 oktober
Nu moeten we dus echt heel vroeg op: 4.45u!!we worden om 05.30u opgehaald om naar het park Torres' del Paine te gaan.Het is ruim 3 uur rijden en als je bedenkt wat een toneelstukjes het zijn bij beide grenzen: Argentinië uit, Chili in, stempels halen, papieren controle, het kost allemaal vreselijk veel tijd.Bij de Chileense kant iedereen even geld wisselen want het park kan je alleen met Chileens geld betalen
Met een gids en een ander busje gaan we verder, al met al zijn we pas om 12.30u in het park!We hebben al wel een heel mooi uitzicht op de Torres', ze steken overal bovenuit wat een prachtgezicht!!Het park is uitgestrekt en prachtig, het meest gave is als je daar een paar nachten blijft en trekkings gaat doen als je dat leuk vindt, het is natuurlijk een pittige klus met veel klim en klauterwerk
Wij zijn meer van de wandelingetjes van 4 uurtjes en dan hebben we echt klapkuiten en zwabberknieen
We gaan met een gids en de groep een 2 uur durende trekking doen naar de voet van de Torres', jongens wat een bizarre tocht, wat een wind! Zeg maar gerust storm, we moesten ons zelf goed in de gaten houden, soms elkaar vasthouden, of zelfs op de grond gaan zitten, ik moest er soms zo om lachen en vond het een waar avontuur
Bij de " voet" aangekomen op een bankje genieten van deze prachtige Torres' met zijn mooie vorm en kleur
Vervolgens dezelfde weg terug, een klein stukje om( wederom storm) naar een stukje waterval, daar moesten we dus ook echt op de grond blijven zitten, wel bijzonder en gaaf om te zien ook al haalt dit watervalletje het natuurlijk niet bij Iguazu
Dit was ons Torres' avontuur, hier gingen we voor en die hebben we toch maar mooi gezien, maar wat ik al zei het park heeft ongekend veel mogelijkheden aan tochten!
Terug met de bus naar de grens, weer hetzelfde spektakel, er waren nog papieren kwijt van de bus dus lang wachten, over de grens naar Argentinië moesten we met het kleine busje en pas een stuk verderop overstappen naar de grote bus, aparte vertoning, zo gaat het dus en we hebben maar te volgen
We zijn pas om 22.30u thuis, ik had het niet willen missen, Wim heeft het ook leuk gevonden maar had er wat minder mee, met name ook door het stormachtige weer
Zaterdag 19 oktober
We slapen nu echt even uit, heerlijk
Na het ontbijt lopen we naar het Lago nimez, dicht bij Lago argentino
We bezoeken daar een vogelnatuurreservaat, een lopie van 1 uur, wederom veel storm, je wandelt dan ( helaas) toch anders, je zou er eigenlijk wel op een bankje willen zitten en genieten van de rust en de, serieus! , prachtige vogels
We bekijken in de middag wat winkeltjes, rusten wat tussendoor en savonds uit eten
We hebben eigenlijk nog niet 1 keer een goeie Argentijnse tent ontdekt, het is wat eenvoudig te noemen, en de tentjes die er op lijken zijn dan ook weer heel duur, het is maar net de keuze die we willen maken
We komen rond 22.30u thuis en lopen via de tuin, vlak er na staat er politie achter ons en vraagt of we gasten zijn, dit kunnen we bevestigen, ze lopen rond, kijken door ramen, kloppen op het tuinhuisje, wij weten niet wat ze komen doen?
Ze gaan weer weg, binnen staat tv nog aan en brand licht, dit is normaal niet zo als de eigenaar met zijn vrouw( die ergens anders wonen) er niet zijn
Wij naar onze kamer, ik vind het niet bepaald leuk, later horen we de politie met eigenaars binnen, hoop hard gepraat, dan is het stil, we weten nog niks
We gaan slapen en ja hoor, ik word dus in de nacht wakker van de voordeurbel! Ik denk: zie je, er doet niemand open, ze gaan vast straks binnen komen!
Wim slaapt lekker en in mijn hoofd start een verhaal: wat is het alarmnr hier? welke tel moet ik gebruiken? Waar wonen de eigenaren? Wat neem ik mee als we moeten vluchten?ik kijk door een kier van het gordijn en zie gelukkig niemand
Ik spreek mezelf toe en het lukt me om mijn gedachte om te zetten, wat is dit toch akelig!
En we moeten hierna nog 1 nacht hier......
Ik bedenk me dat het gewoon waardeloos is dat je niet weet wat je moet doen als er wat is, dit gaan we de volgende keer niet zover laten komen!
Zondag 20 oktober
We gaan op eigen gelegenheid naar El Chalten, uiteraard met de bus
3 uur rijden, prima rit
We krijgen daar uitleg over het park en de diverse routes die we kunnen lopen
We hebben natuurlijk maar 1 dag( ook dit is een park waar je veel kan lopen en goed is om te logeren)
Wij kiezen ervoor om naar Laguna capri te gaan en zo dicht mogelijk bij de Fitz Roy te komen, bijna 2 uur heen, moeilijkheidsgraad 2 ( er bestaan er 3 )
Het eerste stuk is zwaar, veel ongelijke trapjes maar dit is zo vreselijk gaaaaaaaafffff!!!!!we brengen het er goed van af, nemen de tijd en houden af en toe een stopje, overal zien we al de Fitz Roy, die is toch geweldig!! Als we lopen ligt hij nog wat in de wolken maar bij het meer aangekomen is het vrijwel helder
We kunnen het wederom niet geloven, wat een rust, wat een uitzicht, we peuzelen daar lekker ons bammetje op totdat het wat frisser wordt en we de terugtocht gaan doen, die is toch ook best zwaar, je kuiten en knietjes krijgen het daarbij zwaar te verduren
We zijn zo trots op ons zelf, we genieten in een koffiezaakje na en nemen de bus om 18.00u terug
Aansluitend hapje pizza en rond 22.30u thuis
De vrouw van het huisje staat op het punt om weg te gaan, ik vraag even in mijn gebrekkig Spaans naar het avontuur van de politie en zeg: no problema?? No no problema zegt ze, ze gaat weg
Wij doen nog een jatsje en om 00.30 u gaat de voordeurbel..........
( jongens dit lijkt toch een triller!)
Maandag 21 oktober
Wij, en alle spullen zijn er nog!! ( ik heb gewoon een extra glas wijn genomen en heerlijk geslapen)
We ontbijten, pakken, lopen wat rond en lunchen
Om 16.00u gaat onze langste busrit( 24 u) van start
Deze is ( qua voeding en drank) de minste, we troosten ons maar dat het wel goed is om 1 avond alcohol vrij te hebben op een reis van bijna 3 maanden, hihihihi
Dinsdag 22 oktober
We zijn rond 15.30u in Esquel, we zijn hier heen gegaan omdat we morgen naar een park willen wat heel groen schijnt te zijn, na een witte wereld is dit een leuke afwisseling
We zitten in een prachtig appartement, keurig schoon en gezellig
Woensdag 23 oktober
We worden om 10.00u ( wat een heerlijke tijd!) opgehaald en gaan naar het nacionaal park Los Alerces
We houden diverse stopjes, wat is dit toch ook weer prachtig om te zien!
Het is heel schoon, we passeren apenbomen( dit vanwege de takken die op staarten lijken) verder andere bomen die 15 meter hoog zijn, het park is 630.000 hectare en heeft 400 inwoners die allemaal verantwoordelijk zijn voor de schoonheid van het park
We eten een broodje bij een gletsjermeer( denk je schoon, liggen er dooie ratjes!!) ik eet dus ergens anders mijn broodje op
Daarna een wandeling van een uur, bij het begin staat er een bord dat je niet alleen moet lopen, daarbij staan de regels wat je moet doen als je een puma tegenkomt!!!! Welja, dit wordt dus ook gewoon een ontspannen lopie!
Het zal je toch gebeuren..........
We eindigen weer bij een meer met een beeldschoon uitzicht, als we terug willen lopen zijn we iemand van de groep kwijt.....???
Achteraf blijkt dat hij zelf, zonder te melden, terug was gelopen!!!!( dat heet volwassen)
Kortom, wij hebben het nog steeds waanzinnig gaaf! We maken van elke dag een feestje en voor het slapen gaan geven we elkaar nog steeds een dikke nachtzoen, vul het verder zelf maar in
Wat zijn we gelukkig!
Lieve allemaal, met jullie reacties, het meeleven/ reizen zijn we ook stikgelukkig, we hopen uiteraard dat het jullie nog allemaal goed gaat
We "spreken" mekaar volgende week weer, dan zitten we, als het goed is weer in Chili
Liefs van Wim en pau
-
24 Oktober 2013 - 02:30
Jor En Row:
Poe ma......
Wat een verhalen weer!!!
Ik weet niet of ik deze wel aan row laat lezen want zelfs op zo'n afstand hoort ze die deurbel!!
Echt weer heel gaaf om te zien en weer super mooie foto's! En zo te zien kan ik me ook geen betere plek bedenken om te genieten van een lekkere lunch!
Aan de foto's te zien zouden we het denk ik wel moeilijk hebben om Patagonië te verlaten.... Dat is vanaf nu zeker een plek voor op ons verlanglijstje!
Geniet heel erg van de laatste maand!
( we praten erover alsof het een dag is maar het is gewoon nog een heeeeeele maand)
Dikke kus van ons! En poot van spook!
Xxxxxxxxxx -
24 Oktober 2013 - 17:08
Gem En Jeroen:
Paula, ik heb bewondering voor het schrijven over jullie belevenissen en de lengte van je verhalen.( ik zou mijn geduld allang kwijt zijn!) Ongelofelijk, maar zo mooi om te lezen. Gigantisch, he die gletsjers!!!En wat een natuur daar en luchten op die pampa's. Geniet nog een maand verder van alles, met elkaar. En dat raden na die kus is echt niet moeilijk hoor.....ha ha
X Gem en Jeroen -
25 Oktober 2013 - 19:44
Bert Yvonne.:
Ha wim en pau.
Dank weer voor t megaverslag zo tranen op schiphol en zo alweer aan de laatste weken beginnen,heel
bijzonder.
Fijn om elke week te lezen wat jullie zien doen en wat jullie overkomt.
Ik had tranen vandaag,moest vergaderen met nieuwe leidinggevende,ze opende met feliciteren
omdat ik 20 jr in dienst ben vandaag.
Toen kwamen mijn collega s met planten kaart rijm en kist met hollandse producten,
omdat dat zo goed bij mijn functie past,ik was ontroert en dankbaar voor al t
liefs wat ze over mij zeiden,er zitten ook stroopwafels in mijn kist, die bewaar ik
voor als jullie terugzijn,datum is dan nog goed hoor,ze zijn niet groen uitgeslagen.
We wachten weer geduldig op t volgende nieuws,dikke kus en lafjoe2. -
25 Oktober 2013 - 23:28
Carla:
Oh mensen.....ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik moet schrijven. Ik val van de ene verbazing in de andere! Wat maken jullie ongelooflijk veel mee!
Jullie zijn inmiddels ruim over de helft, maar een maand is nog best heel lang, dus hebben wij ook nog even de tijd om mee te reizen. Blijf de verhalen schrijven, we genieten er enorm van en ik moet eerlijk toegeven dat ik echt respect heb voor jullie!
XXCarla -
26 Oktober 2013 - 00:53
Jan Zonder Marijke:
Als onbestorven weduwnaar lees ik graag jullie spannende verhalen. Is het jullie duidelijk geworden wat er feitelijk aan de hand was? Ik hou wel van spannende verhalen dus ga zo door! Leuk dat we kunnen blijven feuten. -
26 Oktober 2013 - 23:40
Yvon:
Hoi Pau en Wim
Toch nog even een klein berichtje vanuit maitland provincie stad.inmiddels nu aan de oostkant wat een drukte hier.
Wat heb jullie het schitterend daar tussen de gletgers en ik begrijp dat jullie niet uitgekeken raken zijn jullie inmiddels niet bevroren.
Lievers geniet lekker verder ( WiFi is hier hopeloos.)
-
27 Oktober 2013 - 13:43
Ank:
Wat een spannend verhaal weer. Nog een fijne tijd daar in het verre land !!
Groetjes Ank. -
27 Oktober 2013 - 14:55
Conny En Hans:
Hoi pau en wim wat een mooi verslag weer en wat een spannende momenten maken jullie mee was vast eng dat er midden in de nacht aangebeld werd maar wat jullie er voor terug krijgen is zooo mooi en dan die prachtige foto.s te mooi om waar te zijn geniet nog even door we kijken al uit naar het volgende verslag liefs van hans en conny -
27 Oktober 2013 - 18:16
Hans En Ella:
Jeemig wat een verhalen,en wat een activiteiten allemaal. Gaaf he.
Foto's zijn wederom prachtig.
Blijf lekker genieten van al het moois en neem af en toe een niets doen dagje ook wel lekker.
zoenenxxxx -
01 November 2013 - 06:07
Liesbeth:
Het duurde even eer ik dit weer zo heerlijke vervolg van jullie spannende avonturen lees. Kan niet slapen, ben nog aan het nagenieten van een onvergetelijke afscheidsdag. Het voelde een beetje als mijn promotiedag, ik ben nu dan toch echt gepromoveerd tot pensionado!!! Veel lieve woorden, liedjes, sketches en een prachtig minisymposium, intieme informele sfeer en natuurlijk met de receptie er achteraan een hoog reuniegehalte. Het grote loslaten is begonnen! Ik blijf genieten van jullie reisverslag, ben supertrots op mijn stoere zus! Jij kan straks gewoon de wereld aan, dat is wel duidelijk! Kusje -
01 November 2013 - 19:50
Margareth:
Hoi Pau en Wim,
Het leven is weer een beetje back to normal, dus tijd om weer te reageren op al die fantastische verhalen en belevenissen van jullie. Wat een avontuur. Ik blijf gekluisterd aan het apparaat om te kijken of jullie weer iets nieuws hebben meegemaakt. Veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
