potosi,Sucre,tupiza
25 September 2013 | Bolivia, Tupiza
Dag lieverds hier zijn we weer
Dinsdag17 september
Na het drama van de tas,(wel goed voor het verslag) hebben we toch aardig geslapen en verkennen vandaag potosi, de straatjes lopen hier stijl naar beneden, wat hebben we gelopen en wat was de terugweg zwaar!we zagen leuke fonteintjes, kerken en cathedraal, eigenlijk komt dit in elk stadje/ dorpje wel voor met uiteraard nog een kern: een groot plein met vele bankjes en vele mensen.
Je wordt een beetje gek van al het getuter op straat dat gaat aan een stuk door, hoop verkeer.
In de middag zijn we naar het museum de moneda geweest( van de munt) dit geeft goed weer over het ontstaan van de munt/ zilvermijnen/ Spanjaarden/slavernij, en alle oude instrumenten/ apparaten staan er nog, heel authentiek
Zo brachten we deze dag door, lekker relaxt en uiteraard blijft het heerlijk om mensen te kijken, wat zijn ze toch "mooi" Tot slot hebben we nog even boven de kaart gehangen met boek erbij om de route verder te bekijken, enig maar ook even een klusje, we worden er wel steeds handiger in
Woensdag 18 september
We gaan morgen voor een paar dagen naar Sucre, we willen de bus bespreken maar er een blokkade/ staking, we weten niet zeker of ze rijden dat zou een tegenvaller zijn, maar je moet het maar nemen zoals het komt
We gaan niet de mijnen in, dit staat toch omschreven met wat risico's en als je last hebt van luchtwegen/ claustrofobie dan moet je het helemaal laten
Wel gaan we naar een punt wandelen waar we een uitzicht hebben op de mijnenberg, prachtig natuurlijk
Onze energie is niet heel best dus we doen het ook een beetje mak aan, er is toch niks beters dan tussen de bevolking in het park te gaan zitten met een heerlijk zonnetje?
Donderdag 19 september
Ja we kunnen weg, blokkade opgeheven, we moeten wel eerst naar het station en zelf de bus regelen, vanuit het hotel zit het vol
We kunnen pas om 12.30u weg dus hebben nog tijd om broodje( soort van) te scoren langs de weg
Busrit prima, we zakken naar 2800m dit voelt veel beter en het is een stuk warmer, korte broek dus
Hostel is prima en we zitten toch weer zo heerlijk centraal, vlakbij de markt en een fijn plein
We gaan s'avonds eten in een restaurantje wat in de gids wordt genoemd, Wim denkt een plaatselijk gerecht te nemen( vraag me even niet wat) ten eerste kreeg ik 10 min eerder mijn eten, beetje jammer als je samen uit eten gaat, en daarnaast was het van Wim vreselijk! Het zag er prachtig uit maar het vlees was bijv niet doorheen te komen, wel heel jammer, neem je een streekgerecht......
Vrijdag 20 september
We gaan de markt verkennen( de zoveelste) maar het blijft indrukwekkend, je ziet daar zoveel gebeuren heerlijk gewoon!
We gaan een excursie voor morgen vastleggen: naar de krater
We wandelen nog hier en daar en ploffen neer op......... Ja een bankje op het plein
Zaterdag 21 september
We worden om 06.15!! Opgehaald met een heel luxe busje, Pedro is onze gids, we halen nog 2 andere toeristen op( Franse) zo blijft de groep.we gaan heel hoog de bergen in, wat heb ik een bewondering voor de chauffeur! We moeten soms maar niet te veel nadenken als we het ravijn zien liggen....
We komen uit op 3600m in een klein dorpje, daar staat een kerkje met een Mariabeeld: de Pachamama
We moeten allemaal 3 cocabladeren bij haar neerleggen, ze beschermt je in het gebied: oh mijn god wat een zegen!
We gaan een incatrail lopen, wauw wat een prachtig gebied, we dalen gelukkig alleen maar, alhoewel dat toch ook behoorlijk intensief is over de keien
Halverwege een stop met cocathee, begin er gewoon aan te wennen
In de verte zie je de kraterrand, echt weer zo waanzinnig mooi
We dalen 600 meter, totaal 2 uur over gedaan met hier en daar stukje verhaal, we waren er klaar mee! maar zo blij dat we ook dit weer gedaan hebben
Bij de kraterrand zie je een soort lagen, de vraag is nu of het lava is of dat er sprake os geweest van een meteoriet, dat laatste lijkt onwaarschijnlijk, het gebied is nooit verwoest
Vervolgens naar het dorpje Maragua, telt 100 inwoners, er staat 1 schooltje die 150 kinderen telt, velen komen van buitenliggende dorpjes en moeten 2 u heen en 2 u terug lopen!
We komen bij een gezin die voor ons plaatselijk bier(, maisbier) inschenkt, eerst 2 slokken op de grond(,voor Pachamama) ik mag niet weigeren maar als je ziet waarin het zit: een soort plastic emmer en ik wil niet weten wat daarmee leeg is geschept
Ik moet echt..... niet denken Pau kom op...... Het is wat zurig en ik schakel verder alles uit om het toch op te drinken
Maar jongens verder.....- wat een schrijnende situatie, hutje met ezels die staan te trappelen, verder zie ik niet veel meer dan wat stenen op elkaar gestapeld en wat riet, ook hier moeten we niet bij stil staan... of juist wel?
We danken ze hartelijk en klimmen naar een piepklein watervalletje met uitzicht en op de bergen van de trail
We gaan zitten en genieten van de enorme stilte
Daarna door naar het plaatselijke schooltje, ziet er eigenlijk heel goed uit voor daar, bij ons hippen de musjes op het schoolplein maar daar...... ( zie foto)
Op het platte land verdienen de leerkrachten beter dan in de steden, goeie zaak denken we
We gaan naar Rupampa, waar een ander gezin ons verwelkomt met...... Ja hoor maisbier, dit keer kom ik er onderuit
We krijgen een hele uitleg over het zelf aangelegde museumpje in een schuur door de eigenaar
Is een soort archeoloog, heeft vele dingen verzameld, gesteentes en wat wel heel antiek was was een stokje??? het leek op een klein stokje van een speer.Hij besluit met een lied op een soort gitaar, echt heel aandoenlijk meer zal ik er niet over.... maar alles was helemaal geweldig
We eten daar een heerlijke lunch wat Pedro meegenomen had
We rijden een prachtig weg terug en zijn rond 16.00 weer terug
Topdag!!
Zondag 22 september
Wederom vroeg op
We gaan met de bus naar Tarabuco, de indianenmarkt
We rijden ruim 2 uur en voor dat we parkeren krijgen we weer met een blokkade te maken dus iets later starten met markten
We hebben dus maar 2u dat is dus te kort
Prachtige mensen, echt bijzonder gekleed soms zelfs somber, en uniek veel stoffen op de markt, echt heerlijk om er rond te lopen, ik ben meer bezig met fotograferen dan de markt te bekijken, het wordt me niet altijd in dank afgenomen, kreeg bijna stenen naar mijn hoofd(,eigen schuld, ik was gewaarschuwd)het was geweldig en absoluut niet veel toeristen wat ons opviel
Maandag 23 september
We gaan voor 1 nacht terug naar Potosi omdat we denken niet anders in Tupiza te kunnen komen(bleek achteraf wel)
De rit gaat goed en voor 1 nachtje prima
Dinsdag 24 september
Vroeg op we moeten om 08.00u bij busstation zijn
We staan te wachten bij de bushokje 1, geen bus, blijkt bij( optijd) navragen van Wim dat we ineens met een hele ander maatschappij reizen, stoelen een ramp, onze schouders komen bij de hoofdsteun en dat voor een 6 uur durende rit....... Kom op man ook dit kunnen we aan, achteraf valt het best een beetje mee
Mensen ik besef dat het weer een enorm verslag is geworden, ik kan ECHT niet anders, ik hoop dat jullie weer het geduld en enthousiastme kunnen opbrengen om te reageren
Wij zitten nu in een schattig, rustig plaatsje Tupiza, we gaan morgen met een jeep weg en vrijdag de rit naar Argentinië maken!!!!spannend allemaal
Lieve allemaal, we hopen dat het een ieder goed gaat, we zijn 2 okt weer bij jullie terug en denken dan heeeeeel erg aan ons eigen Leidse stadje!!!!( ik dan, ben nog nooit weg geweest met 3 oktobuuurrrhhh horrr)
Liefs van Wim en paula
Dinsdag17 september
Na het drama van de tas,(wel goed voor het verslag) hebben we toch aardig geslapen en verkennen vandaag potosi, de straatjes lopen hier stijl naar beneden, wat hebben we gelopen en wat was de terugweg zwaar!we zagen leuke fonteintjes, kerken en cathedraal, eigenlijk komt dit in elk stadje/ dorpje wel voor met uiteraard nog een kern: een groot plein met vele bankjes en vele mensen.
Je wordt een beetje gek van al het getuter op straat dat gaat aan een stuk door, hoop verkeer.
In de middag zijn we naar het museum de moneda geweest( van de munt) dit geeft goed weer over het ontstaan van de munt/ zilvermijnen/ Spanjaarden/slavernij, en alle oude instrumenten/ apparaten staan er nog, heel authentiek
Zo brachten we deze dag door, lekker relaxt en uiteraard blijft het heerlijk om mensen te kijken, wat zijn ze toch "mooi" Tot slot hebben we nog even boven de kaart gehangen met boek erbij om de route verder te bekijken, enig maar ook even een klusje, we worden er wel steeds handiger in
Woensdag 18 september
We gaan morgen voor een paar dagen naar Sucre, we willen de bus bespreken maar er een blokkade/ staking, we weten niet zeker of ze rijden dat zou een tegenvaller zijn, maar je moet het maar nemen zoals het komt
We gaan niet de mijnen in, dit staat toch omschreven met wat risico's en als je last hebt van luchtwegen/ claustrofobie dan moet je het helemaal laten
Wel gaan we naar een punt wandelen waar we een uitzicht hebben op de mijnenberg, prachtig natuurlijk
Onze energie is niet heel best dus we doen het ook een beetje mak aan, er is toch niks beters dan tussen de bevolking in het park te gaan zitten met een heerlijk zonnetje?
Donderdag 19 september
Ja we kunnen weg, blokkade opgeheven, we moeten wel eerst naar het station en zelf de bus regelen, vanuit het hotel zit het vol
We kunnen pas om 12.30u weg dus hebben nog tijd om broodje( soort van) te scoren langs de weg
Busrit prima, we zakken naar 2800m dit voelt veel beter en het is een stuk warmer, korte broek dus
Hostel is prima en we zitten toch weer zo heerlijk centraal, vlakbij de markt en een fijn plein
We gaan s'avonds eten in een restaurantje wat in de gids wordt genoemd, Wim denkt een plaatselijk gerecht te nemen( vraag me even niet wat) ten eerste kreeg ik 10 min eerder mijn eten, beetje jammer als je samen uit eten gaat, en daarnaast was het van Wim vreselijk! Het zag er prachtig uit maar het vlees was bijv niet doorheen te komen, wel heel jammer, neem je een streekgerecht......
Vrijdag 20 september
We gaan de markt verkennen( de zoveelste) maar het blijft indrukwekkend, je ziet daar zoveel gebeuren heerlijk gewoon!
We gaan een excursie voor morgen vastleggen: naar de krater
We wandelen nog hier en daar en ploffen neer op......... Ja een bankje op het plein
Zaterdag 21 september
We worden om 06.15!! Opgehaald met een heel luxe busje, Pedro is onze gids, we halen nog 2 andere toeristen op( Franse) zo blijft de groep.we gaan heel hoog de bergen in, wat heb ik een bewondering voor de chauffeur! We moeten soms maar niet te veel nadenken als we het ravijn zien liggen....
We komen uit op 3600m in een klein dorpje, daar staat een kerkje met een Mariabeeld: de Pachamama
We moeten allemaal 3 cocabladeren bij haar neerleggen, ze beschermt je in het gebied: oh mijn god wat een zegen!
We gaan een incatrail lopen, wauw wat een prachtig gebied, we dalen gelukkig alleen maar, alhoewel dat toch ook behoorlijk intensief is over de keien
Halverwege een stop met cocathee, begin er gewoon aan te wennen
In de verte zie je de kraterrand, echt weer zo waanzinnig mooi
We dalen 600 meter, totaal 2 uur over gedaan met hier en daar stukje verhaal, we waren er klaar mee! maar zo blij dat we ook dit weer gedaan hebben
Bij de kraterrand zie je een soort lagen, de vraag is nu of het lava is of dat er sprake os geweest van een meteoriet, dat laatste lijkt onwaarschijnlijk, het gebied is nooit verwoest
Vervolgens naar het dorpje Maragua, telt 100 inwoners, er staat 1 schooltje die 150 kinderen telt, velen komen van buitenliggende dorpjes en moeten 2 u heen en 2 u terug lopen!
We komen bij een gezin die voor ons plaatselijk bier(, maisbier) inschenkt, eerst 2 slokken op de grond(,voor Pachamama) ik mag niet weigeren maar als je ziet waarin het zit: een soort plastic emmer en ik wil niet weten wat daarmee leeg is geschept
Ik moet echt..... niet denken Pau kom op...... Het is wat zurig en ik schakel verder alles uit om het toch op te drinken
Maar jongens verder.....- wat een schrijnende situatie, hutje met ezels die staan te trappelen, verder zie ik niet veel meer dan wat stenen op elkaar gestapeld en wat riet, ook hier moeten we niet bij stil staan... of juist wel?
We danken ze hartelijk en klimmen naar een piepklein watervalletje met uitzicht en op de bergen van de trail
We gaan zitten en genieten van de enorme stilte
Daarna door naar het plaatselijke schooltje, ziet er eigenlijk heel goed uit voor daar, bij ons hippen de musjes op het schoolplein maar daar...... ( zie foto)
Op het platte land verdienen de leerkrachten beter dan in de steden, goeie zaak denken we
We gaan naar Rupampa, waar een ander gezin ons verwelkomt met...... Ja hoor maisbier, dit keer kom ik er onderuit
We krijgen een hele uitleg over het zelf aangelegde museumpje in een schuur door de eigenaar
Is een soort archeoloog, heeft vele dingen verzameld, gesteentes en wat wel heel antiek was was een stokje??? het leek op een klein stokje van een speer.Hij besluit met een lied op een soort gitaar, echt heel aandoenlijk meer zal ik er niet over.... maar alles was helemaal geweldig
We eten daar een heerlijke lunch wat Pedro meegenomen had
We rijden een prachtig weg terug en zijn rond 16.00 weer terug
Topdag!!
Zondag 22 september
Wederom vroeg op
We gaan met de bus naar Tarabuco, de indianenmarkt
We rijden ruim 2 uur en voor dat we parkeren krijgen we weer met een blokkade te maken dus iets later starten met markten
We hebben dus maar 2u dat is dus te kort
Prachtige mensen, echt bijzonder gekleed soms zelfs somber, en uniek veel stoffen op de markt, echt heerlijk om er rond te lopen, ik ben meer bezig met fotograferen dan de markt te bekijken, het wordt me niet altijd in dank afgenomen, kreeg bijna stenen naar mijn hoofd(,eigen schuld, ik was gewaarschuwd)het was geweldig en absoluut niet veel toeristen wat ons opviel
Maandag 23 september
We gaan voor 1 nacht terug naar Potosi omdat we denken niet anders in Tupiza te kunnen komen(bleek achteraf wel)
De rit gaat goed en voor 1 nachtje prima
Dinsdag 24 september
Vroeg op we moeten om 08.00u bij busstation zijn
We staan te wachten bij de bushokje 1, geen bus, blijkt bij( optijd) navragen van Wim dat we ineens met een hele ander maatschappij reizen, stoelen een ramp, onze schouders komen bij de hoofdsteun en dat voor een 6 uur durende rit....... Kom op man ook dit kunnen we aan, achteraf valt het best een beetje mee
Mensen ik besef dat het weer een enorm verslag is geworden, ik kan ECHT niet anders, ik hoop dat jullie weer het geduld en enthousiastme kunnen opbrengen om te reageren
Wij zitten nu in een schattig, rustig plaatsje Tupiza, we gaan morgen met een jeep weg en vrijdag de rit naar Argentinië maken!!!!spannend allemaal
Lieve allemaal, we hopen dat het een ieder goed gaat, we zijn 2 okt weer bij jullie terug en denken dan heeeeeel erg aan ons eigen Leidse stadje!!!!( ik dan, ben nog nooit weg geweest met 3 oktobuuurrrhhh horrr)
Liefs van Wim en paula
-
25 September 2013 - 22:09
Moos:
Super verhaal weer Pau, ik zie het echt allemaal voor me !!!
Tot de volgende keer !!!
Zoen van Niggie xx -
25 September 2013 - 22:31
Marlot:
Hoi paps en mams, wat een enorme lap tekst weer zeg!! Hihi, nee hoor ik geniet enorm van jullie verslagen. Moest bij het begin wel denken dat al dat lawaai niets voor mijn oren zou zijn. De natuur daarentegen en de mensen in bijzondere kleding lijkt me geweldig. Pas goed op elkaar (en op jullie tassen) ik mis jullie heel erg!! Besos de su hija xxxxxx -
25 September 2013 - 23:34
Liesbeth:
Je bent een geboren verslaggever! Leuk om zo weer een beetje met jullie mee te reizen. Op naar la Argentina!!
Kus van je zus -
26 September 2013 - 00:02
Rob En Jel:
Lieve pau en wim,
Geweldig weer, wat een reis, wat een indrukken, wat een avonturen! Ben jaloers - behalve op het maisbier, had jouw gezicht graag willen zien pautje
- en geniet op afstand met jullie mee! Liefs, van ons -
26 September 2013 - 10:17
Lisette:
Hoi,
Wat weer een heerlijk verslag. Voor mij kan hij niet lang genoeg zijn maar dat weet je inmiddels wel van mij. Wat vind ik het toch knap en stoer dat jullie op deze manier aan het reizen zijn. Wat de bedelaars betreft ga je daar een beetje aan wennen anders breekt je hart elke keer. Wat een mooie foto's zitten er weer bij en inderdaad het is daar erg kleurrijk.
He Pau nu weet ik wie al die graffiti is de tunneltjes neerklad, ha ha. Lieve Pau en Wim ik kijk weer uit naar het volgende verslag blijf vooral genieten en kijk goed uit.
Liefs Lisette -
26 September 2013 - 23:23
Hans En Ella:
wooh wat een verhalen weer, prachtig toch.we mogen wel een voorbeeld nemen aan al die stakingen :)
Dat terzijde had je nog lekkere mais koekjes bij het biertje.
Ook genieten we van jullie verslagen en de foto's maken het geheel compleet.
Ja pau 3 oktober missen is wel heel erg hoor ha ha, meid ik neem gewoon 2 bordjes hutspot en denk je er gewoon bij.
Blijf lekker genieten.
xxxx Hans en Ella -
27 September 2013 - 17:37
Hans En Conny:
Geweldig paula en wim leest als een spannend boek wat een avontuur.we reizen mee mee en hou ons vooral op de hoogte ,en we zullen een biertje nemen met 3 october we denken aan jullie veel plezier .conny /hans -
27 September 2013 - 19:48
Bert Yvonne.:
Hai schatjes,dank weer voor alle verhalen en fotoos,erg mooi leuk maar ook zielig,
de armoede daar.Wel erg grappig zo n gezellig dier op school,weer wat anders als n kom met goudvissen.
We wachten weer op t volgende verslag ,blijf genieten en goed voor elkaar zorgen.
Pau straks heb je steviger kuiten als Leontien v Moorslel ,ik ga ze voelen.
Veel liefs van ons Bert en zijn Fons.xxx -
27 September 2013 - 22:25
Carla:
Wow Pau en Wim, ik heb echt enorm respect voor jullie! Wat een verhalen, belevenissen en indrukken. Ik geniet enorm van je verhalen Pau, nee ze zijn niet te lang! Heerlijk om te lezen en zo met jullie mee te genieten. Gaan jullie lekker door met deze geweldige reis, blijf voorzichtig en allert, maar vooral, blijf GENIETEN!! Ik kijk al weer uit naar het volgende verslag!
Liefs vanuit Zoeterwoude -
27 September 2013 - 23:27
Yvon:
Moet toch ook fff op je site reageren, want nu zie ik de foto,s bij de verhalen.
Lieve schat je kan bijna een reisgids maken van al je reiservaringen.
Dikke -
30 September 2013 - 22:42
Marlies:
Hi wereldsterren, wat een geweldige verhalen en belevenissen. Alles komt bij mij weer langs en dat geeft wel heimwee. Geweldig dat jullie het allemaal zo intens beleven en er zo helemaal in op gaan. Pau jij wordt schrijfster daar en Wim vertaler en dan komen jullie hier vakantie houden. Is dat wat of missen jullie ons teveel?
Fotografe kan ook. Wat mooi!!!! Hele dikke kus en tot volgende keer.
-
01 Oktober 2013 - 17:00
Gem En Jeroen:
Jongens wat een geweldige verhalen. Geniet van de cultuur ,mensen en de natuur. Ik ben wel een klein beetje jaloers ,hoor.....Maar het is heerlijk om jullie belevenissen te lezen. Vooral de ervaring van zelf gemaakt bier is erg herkenbaar.Ik zou jullie gezichten wel eens goed hebben willen zien, ha ha (effe kort iets van ons, we hebben de vergunning!!!) liefs Gem en Jeroen -
02 Oktober 2013 - 14:06
Margareth:
Blijf alsjeblieft uitgebreid schrijven want wat een genot om jullie reisverhalen te lezen. Ik kijk echt uit naar het volgende verhaal. Inmiddels hier in het Leidse weer een paar feesten achter de rug. Het 21 diner van Jel was super geslaagd. De kamer was totaal ontruimd en opgepimpt tot een romantisch eethuis. Haar cordiaal had een onwijze leuke medley in elkaar gezet met allerlei gekkigheid en later deden twee vriendinnen een speech, zo origineel en humoristisch. Als klapper had Go aan het eind van de avond een nummer geschreven en gezongen voor Jel. De tranen van 14 meiden en niet te vergeten wij, trotse ouders, stroomden rijkelijk. Het was allemaal heel relaxed en door een strakke organisatie en voorbereiding vooraf, hebben wijzelf ook enorm kunnen genieten. Afgelopen zaterdag het feest van Saar in de kookstudio van de Zijlstroom. Ook supergezellig en wat hebben we gelachen tussen het koken door. Gister heerrrrrlijke hutsepot op school en vandaag geht's los op de kerrremis. Wat zal ik je missen tussen al dat Leidse gespuis. Lieve schatten pas op jezelf en elkaar en dikke knuffels.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
